Αγαπητοί φίλοι και φίλες, πιστοί και μη, ενήλικες και παιδιά,
Μέγα το Όνομα του Σουβλακέος, ιερή και πυκνή η τσίκνα του, ευωδιάζει καπνιστό κρέας, θυμάρι και δενδρολίβανο, ρίγανη και θρούμπι, πάπρικα και μπούκοβο.
Υπό την σκέπην της Σούβλας του πορευόμεθα εις την ζωήν μας, μασαμπουκώνουμε μεζέδια και πίνουμε σπιτικά μπυρόνια και τσίπουρα, και ελπίζουμε να περάσουμε καλά, να γελάμε, να διασκεδάζουμε, να χουφτώνουμε κανά τρυφερούδι και να μη δίνουμε σημασία στους παπάρες που μας ζαλίζουν τα τσιμπιρδόνια.
Από εχθές ξεκίνησε όμως μια ιερή περίοδος για τη θρησκεία μας, μια περίοδος της οποίας η παράδοση χάνεται στις άφατες τσίκνες του χωροχρονικού συνεχούς (διαβάστε και καμιά φυσική ρε κνώδαλα να ξεστραβωθείτε).
Πρόκειται για την Εβδομάδα των Παστών, μια περίοδο κατά την οποία παραδοσιακά, θα προτιμούσαμε να τρώτε μόνο παστό κρέας και παγωμένη μπύρα. Απαγορεύσεις δεν κάνουμε εδώ πέρα, απλά προτείνουμε.
Η Εβδομάδα των Παστών έχεις τις ρίζες της βαθιά μέσα στο χωροχρονικό συνεχές όπως προείπαμε, και συμβολίζει/υπενθυμίζει την πορεία του Σουβλάμ και της Γυρεύας από τη Σουβλαντάθ στη Γή.
Όπως ξέρετε όσοι ξέρετε, ο Σουβλάμ και η Γυρεύα τσάντισαν το Μέγα Σουβλακέα όταν αποφάσισαν να κάνουν δίαιτα και να κόψουν τα κρεατικά, μετά από μια συντονισμένη και ύπουλη επιχείρηση του Σαλατανά, ο οποίος έπαιξε με τις εγγενείς (built-in error / hard-coded flaw) ανασφάλειες της Γυρεύας, σχετικά με μεγάλους κώλους, ψωμάκια, περιφέρειες και κυτταρίτιδες και τους έβαλε στο τριπάκι να τρώνε βραστά μπρόκολα και μαρούλια αντί μοσχομυριστά παϊδάκια από αρνάκι, φιλέτα μπουτάκι προβατίνας και ευληγομένη πανσέτα με καπνιστή πάπρικα-λαδολέμονο μουστάρδα και πράσινο πιπέρι.
Για αυτό και εκδιώχθησαν -με αγάπη πάντα- από τη Σουβλαντάθ, με σκοπό να μάθουν άλλη φορά να μην ακούν μαλακίες του κάθε τυχάρπαστου και να εμπιστεύονται το Μέγα, που ποτέ δε θα άφηνε τον κώλο της Γυρεύας να παχύνει και να γίνει κώλος-αεροδρόμιο με λακούβες κυτταρίτιδας. Γιατί ως γνωστόν, εμείς ηγαπώμεν τας γυναίκας και τους κώλους τους τους καλοσχηματισμένους, τους τροφαντούς και σφριγηλούς και κοτζάμ Θεότητα να ουμ δηλαδή και λοιπά και λοιπά, δε θα άφηνε τέτοιο κωλί να γίνει χάλια.
Εκδιώχθησαν το λοιπό εκ της Σουβλαντάθ, και πήραν τα μπογαλάκια τους να πάνε προς Γή μεργιά, να μοχθήσουν, να ιδρώσουν, να βγάλουν το σουβλάκι το επιούσιο με τον ιδρώτα τσι αμασκάλης τους. Και ο Σουβλάμ να δουλεύει σαν τον πούστη όλη μέρα να δει πόσα απίδια βάζει ο σάκος μέχρι να μαζέψει γκαφρά να αγοράσει το αρνί που χει γίνει πλέον ακριβότερο και από αυγό Φαμπερζέ, τίγκα στο φίλντισι και το ασήμι. Να μάθουν πως για να φτιάξεις κεμπάπ πρέπει να ιδρώσει ο κώλος τους, που τώρα πλέον, μακριά από την Ευλογημένη Ιεροκαπνιστή Γή της Σουβλαντάθ, δεν ήτο προστατευμένος εκ της κυτταρίτιδας και των ψωμακίων. Εκεί, στη Γή, θα ημάθαινον λοιπόν να αγωνίζονται και να αγκομαχάνε για να τα βγάλουν πέρα, ώστε να γίνουν καλύτεροι άνθρωπες και να κερδίσουσι πάλι την επιστροφή στην Ευλογημένη Ιεροκ.. ε καλά Ε.Ι.Γ.Τ.Σ , μετά τυμπάνων, δίαυλων και τρελλών πιτόγυρων με τζατζίκι μπόμπα.
Ναι αλλά ο δρόμος ήτο μακρύς, σκονισμένος και κακοτράχαλος. Πηγές δεν υπήρχασι, φαϊ μόνο σκοίνα και τζοχοί. Και επειδή ο Σουβλακεύς μεγάλος εστί, τους προμήθευσε με φαϊ ίνα μη ψωμολυσσάξουσι μέχρι να φτάσουν στη Γή, και κακαρώσουν στα μισά του δρόμου και μετά τι σκατά θρησκεία θα φτιάξουμε;
Έτσι τους έδωσε μια μεγάλη ποσότητα παστού κρέατος να έχουν να μασουλάνε στο δρόμο (παστό, γιατί πλέον τα κρέατα υπό την επίρρεια της
Μεγάλης Παγκόζμιας Συνωμοσίας που έχουμε προαναφέρει, χαλάγαν πλέον άνευ ψυγείου - το οποίο θα εφευρεθεί πολύ αργότερα) και αντί για νερό, ευλογημένες μπύρες να πίνουν να ξεδιψάνε. Μπύρες που κάθε μέρα θα τους θύμιζαν τις ευωδιές της Ε.Ι.Γ.Τ.Σ. Με εκλεκτούς λυκίσκους, με βύνες Α' ποιότητας και φυσικά all-grain παραγωγή, μερακλίδικες, ευωδιαστές και αρωματικές.
Εσκέφθη μάλιστα ο Μέγας να τους δώσει αρχικά εσαεί παγωμένες μπύρες - καταρρίπτοντας έτσι τους νόμους της Θερμοδυναμικής, αλλά επειδή τους γουστάρει τους έδωσε απλές μπύρες. Προνόησε όμως να τους δώσει διαφορετικές μπύρες για κάθε μέρα, ώστε οι πρώτες να πίνονται παγωμένες και όσο πέρναγαν οι μέρες, να πίνουν μπύρες πιο χλιαρές, μέχρι την Παρασκευή που θα έπιναν αγγλόμπυρες ζεστές ως κάτουρο εμπύρετου ρινόκερου.
Έτσι, τη Δευτέρα πίνουν μια ωραία lager, παγωμένη και ξεδιψαστική.
Την Τρίτη μια πικρούτσικη Pils, ακόμα δροσερή, αλλά όχι παγωμένη.
Την Τετάρτη μια Indian Pale Ale, μια επική
Mikkeller Green Gold, με τα κωνοφόρα από το λυκίσκο Cascade και τον Amarillo να φέρνουν στη μύτη αναμνήσεις από τα δάση της Σουβλαντάθ.
Την Πέμπτη είναι η ώρα μιας χλιαρής σκούρας Trappist
Mikkeller Drink Your Sorrows Away, σοβαρής, στιβαρής και με όνομα με πολύ υποννοούμενο.
Και την Παρασκευή, θα πιούν μια ζεστή, κλασσική
Imperial Stout, με αλκοόλ σε επίπεδα κρασιού, να βαράει ντουβρουτζά στο κεφάλι και να την ακούς με ένα μπουκαλάκι, να ξεχνάς τον πόνο του αποχωρισμού από τη Σουβλαντάθ.
Έτσι, και στις μέρες μας, η Εβδομάδα των Παστών, προτείνει την κατανάλωση μόνο παστού κρέατος, ό,τι είδους θέτε, από σύγλινο και απάκι μέχρι Beef jerky, καθώς και την κατανάλωση άφθονης μπύρας, αν και ο περιορισμός της θερμοκρασίας είναι χαλαρός.
Τα ξαναλέμε οσονούπω, με το έπος του Σουβλαγεδδώνος και τα έθιμα του ΠαστοΣάββατου και της Κυριακής.
Σουβλογείτε εν Μπυρίνει
Υ.Γ : Η Εβδομάς των Παστών, προηγείται της
Εβδομάδος των Αμνοεριφίων, για να μην ξεχνιόμεθα κιόλας.
