Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Βεγκαγεδδών Ι.Ι - Προοίμιο

Ως θρησκεία σεβόμενη τον εαυτό της, πρέπει και εμείς να επινοήσουμε μια ωραία ιστορίουα για το τέλος του κόζμου, των πάντων και του κρέατος, ώστε να φοβηθούν και λίγο τα πιστόνια, να μας σκάσουν τίποτα γκαφρά στα σουβλατζίδικα, μπας και τελειώσω ποτέ τη βίλα στη Μύκονο. Θέλω να βάλω κάτι πέτρες Καρύστου και είναι πανάκριβες οι ρημάδες.
Έτσι, μια μέρα που καθόμην εις κορυφήν βουνού και ατένιζον το πέλαο και κάτι γυμνές τουρίστριες παραδίπλα, οι ουρανοί εσχίσθησαν, μεγάλη φωνή ηκούσθη και οι τουρίστριες έκλασον πόμολα και την έκαναν. Με τρανή φωνή ανεφώνησα "Γιατί ρε πούστη μου τώρα, πάνω που ετοιμαζόμην να κάνω πλονζόν πάνω στα τροφαντά κοριτσούδια;" και ο Σουβλακεύς απήντησε : "Σκάσε ρε παπάρα, έχουμε μεγαλύτερα προβλήματα τώρα. Περίμενε λίγο και θα στις ξαναφέρω. Πάρε τώρα την έμπνευση, να κάτσεις να γράψεις για τον Βεγκαγεδδώνα, τη μεγάλη μάχη εναντίον των Βέγκαν και Βετζετάριαν που θα σημάνει ή το τέλος των ψητών ή το τέλος των χορταρικών και την οποία θα νικήσουμε γιατί αυτοί είναι ένα μάτσο ξεπεσμένοι χίπηδες και θα μας επιτεθούν με κοφτερές φέτες ανανά, ενώ εμείς θα σκάσουμε μύτη με σούβλες, μπαλτάδες και μηχανές του κιμά. Σου λέω η τελική μάχη θα είναι πιο επική και από τη σκηνή του πάρτυ στο Braindead".
"ΜΕΣΑ ΜΑΣΤΟΡΑ" αναφώνησα, κατέβασα δυό κουβάδες Mikkeler και ξεκίνησον τη συγγραφή του έπους.

Βεγκαγεδδών Ι.Ι - Προοίμιο

Σκύψε ευλογημένη δίπλα μου, μοίρα σκοτεινή κι απάνθρωπη
ανέκραξε τους στεναγμούς σου, βαθιά μέσα στα ώτα μου
και πες μου μοίρα κακιά και στριτζωμένη
για τα σημάδια της συμφοράς που θα ρθει
τη γη να συνταράξει και το ψητό μου να χαλάσει.
Και μοίρα ενεφανίσθη ασκαρδαμυκτί, πανώρια τρομερή
αδύνατη και κοκκαλιάρα, με δόντια σουβλερά
μα το βυζί στητό σιλικονάτο, και η κόμη της ξανθιά

Άκου θνητέ κακόμοιρε, μικρέ σουβλακιστή
παλιορεμάλι κοιλιόδουλε, αλκοόλα τρομερή
Λίγα ειν τα ψητά σου εδώ, εσένα και των άλλων
Σε λίγο τέλος έρχεται, με εντολές των Γάλλων
Γιατί δεν είναι δυνατό, να τρως να μπεκροπίνεις
να φχαριστιέσαι γενικά, σα βόδι θα παχύνεις
Προφητεία φρέσκια σου φερα, να κλασεις το μαλλί
για συμφορά που έρχεται, μεγάλη τρομερή

Ισα μωρή άρρωστη, σαβούρα λιμασμένη
τον πρόλογα παράτα μας, παλιοσαφρακιασμένη
Έμπα αμέσως στο ψητό, και πες την παπαριά σου
Και φάε και κανα ψητό, να πάρουν κρέας τα κανιά σου
Φόρα πάρε τρομερή, και έλα να με φοβίσεις
στα σάλια που σου τρέχουνε, μόνο να  μη γλυστρίσεις
Και όπως θα ρχεσαι τσακίσου φέρε καμιά μπύρα
και δυό κομμάτια παστουρμά, με μάξιμουμ αλμύρα

Ω μικρέ ανόητε, θύμα και κακομοίρη
κρεατοφάγε ηλίθιε και μπατιροκαρμοίρη
τώρα γελάς τωρα μιλάς, που ναι νωρίς η ώρα
η προφητεία όμως αυτή, θε να αρχίσει τώρα
Πρόσεχε και άνοιξε τα ώτα και τα μάτια
και άσε παραδίπλα του γύρου τα κομμάτια
Αρχίζω γω λοιπόν, αν θέλεις άκουσέ με
και αφού τελειώσω μοναχά, έλα και τάϊσέ με
(γιατί πεινώ γιατί πονώ, συνέχεια η ρουφχιάνα
2 μήνες τώρα τρώω, μάγκο και γκουαράνα)


Θα έρθει ήμαρ σκοτεινό, ήμαρ σκοτεινιασμένο
και κάθε ζαρζαβατικό, θα σκάσει θυμωμένο
οι μπύρες θα ξυνίσουνε, τα πρόβατα θα κράζουν
τα χοιρινά δε θα σωθούν και εκείνοι που τα σφάζουν
τα κάρβουνα θα σβήσουνε, οι θράκες θα βουρκώσουν
οι αρτηρίες σας και η καρδιά, αμέσως θα βουλώσουν


Έσεται ήμαρ άγριο, το σύμπαν να θερίσει
και του θηρίου η κραυγή φριχτά θα αλυχτήσει
7 κοτσάνια θα κρατά, 7 θα'ν οι κατάρες
7 σιχτίρια στα ψητά, 7 και στις μανάρες
αμέσως θα ξινίσει το κρασί, το τσίπουρο, η μπύρα
και δε θα ξέρει ο καθείς, την βρωμερή του μοίρα

Όταν το κτήνος αντρωθεί , η δίαιτα γεννήσει
σύννεφο άγριο θα μαζωχτεί, και τόφου θα μυρίσει
7 κοτσάνια θα απλωθούν, 7 θα'ν τα σημάδια
αλλά μπορεί να ναι και 12, δεν κάνουμε παζάρια

Πρώτο κοτσάνι θ'απλωθεί, σε λίγο, πως το λένε
στο επόμενο κεφάλαιο, που οι χοντροί θα κλαίνε
η έμπνευση με έφυγε, μακριά και με αφήνει
μέχρι τότε όμως πιστέ, πορεύου εν Μπυρίνει