Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Το μήνυμα της Τσικνοπέμπτης

Αγαπητά μου αδέλφια, φίλοι, φίλες (ειδικά εσείς με τα τσουπωτά πωπίδια και το δερματάκι-φίλντισι).

Σήμερα εορτάζουμε. Σήμερα χαιρόμεθα. Σήμερα αφήνουμε πίσω τα όποια προβλήματά μας, οικονομικά, ερωτικά, προσωπικά, επαγγελματικά και τα λοιπά και βγαίνουμε όξω να χαρούμε λίγο γιατί πολύ μαυρίλα έχει πέσει γαμώ την καταδίκη σας.

Βέβαια θα μου πεις "πόσο εύκολο είναι ρε μπάρμπα να τα ξεχάσουμε όλα αυτά, μου λες;"
Και εγώ θα σου πω "τέκνο μου, μπορείς να ξεχάσεις τα πάντα αν πιείς νηστικός 4-5 σφηνάκια τσίπουρο-χειροβομβίδα. Το κακό είναι ότι θα ξεχάσεις και το όνομά σου, που μένεις και πως γυρνάς, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες".
Τα πάντα τα χει μελετήσει ο Σουβλακέας. Οίνος ευφραίνει καρδίαν λέγανε οι σοφοί πρόγονοί μας και ξέραν τι λένε. Βέβαια ήταν κατά της κατάχρησης γιατί τότε δεν είχαν γιατρούς να σου βάζουν ανταλλακτικό συκώτι όποτε οι τρανσαμινάσες σου ήταν περισσότερες και από το χρέος της Γκρέτσιας.

Πως ξεκίνησε όμως το έθιμο της Τσικνοπέμπτης; Ξέρεις; Όχι. Θα σου πω για να μαθαίνεις.

Πριν χιλιάδες χρόνια, στο μικρό χωριό Άνω Χοιρομέριον Κορινθίας (που είναι τώρα τα Τρίκαλα που πάτε και τα σκάτε για κόκορα-μακαρόνια και προβατίνα γάστρα; Από την άλλη πλευρά, καμία σχέση) είχε πέσει λιμός. Ο κόσμος πείναγε, δεν έβγαινε από τα σπίτια, οι έμποροι στην αγορά ήτο απογοητευμένοι, ο Τσίπρας της εποχής καθόταν σε μια γωνιά και κράταγε μούτρα στο σύμπαν, υπήρχε πολλή γκρίνια και απαλεψιά, όπως θα λέγαμε στο στρατό.
Έτσι κύλαγε ο καιρός και ο κόσμος μιζέριαζε. Ώσπου μια σκοτεινή και μουρτζούφλα μέρα κάπου στο τέλος του μήνα Γαμηλίωνα έγινε ένα θαύμα.
Ο Σουβλακεύς τους λυπήθηκε και είπε να τους στρώσει λίγο χαρακτήρα. Έτσι έριξε ένα τελεφούνκεν στο Διόνυσο (άλλη μεγάλη μορφάρα από κει πέρα). Ο Διόνυσος εκείνη την ώρα μόλις είχε ξυπνήσει από ένα γερό μεθύσι και έπινε για να θυμηθεί τι έκανε χτες βράδυ ενώ κάτι σούπερ ντούπερ θηλυκούλια του έκαναν μασσάζ στις πατούσες και τεχνητή αναπνοή στα αμελέτητα.
Λίγο πολύ ο διάλογος ήτο ο εξής :
Σ : ΈΕΕΕΕΕΕΛΑ ρι μιλίκι, τι λέει;
Δ : Μπρος
Σ : ΙΕΛΑ ΡΕ ΜΟΥΣΚΑΡΕ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ
Δ : Ε και εγώ εγώ είμαι αλλά δε βλέπω που θα μας πάει αυτό.
Σ : Ξύπνα ρε βόϊδι και σε θέλω για δουλειά.
Δ: Ποτάκι θα κεράσεις;
Σ: Και ψητό.
Δ: Θα χει και καλλίπυγες κορασίδες;
Σ: Ε φέρε και συ καμία
Δ: Νταξ από αυτό και από κρασί, έχουμε περίσσεμα. Για πε
Σ: Ρε συ, είναι ένα χωριό το Άνω Χοιρομέριον που είναι πολύ εντάξει τυπάκια αλλά έχει πέσει πολλή μαυρίλα. Και δεν τους βοηθάει κανείς. Γουστάρεις να οργανώσουμε ένα ωραίο θαυματάκι να τους φτιάξουμε το κέφι;
Δ: Πάρτι δηλαδή;
Σ : Τέτοιο πάρτι, που θα τους φύγει η μαγκιά
Δ: Μέσα δικέ μου.

Ξημέρωνε Πέμπτη και στο χωριό η γνωστή μαυρίλα, καταχνιά και εγκατάλειψη.
 To Άνω Χοιρομέριον τα ξημερώματα της πρώτης Τσικνοπέμπτης

Γύρω στις 4 το απόγευμα ο Διόνυσος άκουσε μια φωνή στα ώτα του.
"ΞΥΠΝΑ ΡΕ ΚΑΡΜΠΟΓΥΦΤΑ, ΤΟ ΠΑΡΤΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ"

Αγουροξυπνημένος και ακόμα μέσα στη ζαλούρα, πετιέται ο Ντένις, βάζει τη χλαμύδα (στραβά) αρπάει τον Πάνα και τη φλογέρα του , μερικούς Σάτυρους, κάτι Νύμφες, κάτι Σειληνούς και βάζει τα πόδια στον ώμο να πάει Άνω Χοιρομέριον.
Κρύβονται στο δασάκι στις παρυφές του χωριού. Περίμεναν το σύνθημα.

Με το που έπιασε να νυχτώνει, ξαφνικά πυκνοί καπνοί έπνιξαν το χωριό.
H απαρχή του θαύματος (Inception για τους αγγλοσαξωνομαθείς)

Ο κόσμος άρχισε να πανικοβάλλεται γιατί αφ ενός μεν ήταν κοντά ο Πάνας, αφ ετέρου δε όταν βλέπεις ξαφνικά τέτοιο ντουμάνι, κλάνεις παστοκύδωνο. Και τότε ο Σουβλακεύς έριξε το σύνθημα
Σ : "ΝΤΟΥ ΡΕ!"
......

Σ : ΝΤΟΥ ΛΕΩ!!

......
......
......
Σ: ΞΥΠΝΑ ΡΕ ΠΑΛΙΟΜΠΕΚΡΟΥΛΙΑΚΑ, ΝΤΟΥ ΛΕΜΕ ΝΤΟΥ!!

Δ: ΤΙ ΝΤΟΥ ΡΕ ΣΟΥΒΛΑΚΕΑ;

Σ: ΜΑΝΙ

Δ: Ε-ΧΙΚ-Ε;

Σ : ΝΤΟΥ-ΜΑΝΙ ξύπνα ρε τι είπαμε!! ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΡΕ, ΝΤΟΥ-ΜΑΝΙ!

Και παίρνει μπροστά ο Ντένις με την κουστωδία του.
Και η ομίχλη μετατρέπεται σε ευωδιαστή τσίκνα από ψητά. Και μέσα στην αιθέρια αχλύ διαγράφονται οι σιλουέτες των κοντοσουβλίων και των γουρουνακίων που ψήνονται. Και δίπλα τους η μπάντα του Πάνα να βαράει ροκιές, καλαματιανά, πανκιές, ντίσκο, σκα, ρέγγε. Και οι Νύμφες ημίγυμνες να χορεύουν -αλλά όχι όπως οι καμένες γκόμενες του ΣΥΡΙΖΑ στα πάρτυ με πειραματικό ρεγγεχιπχοπραπτζαζφανκσοουλεθνικ- .
Και στη μέση του χωριού τρεις κρουνοί άρχισαν να ρέουν μπύρα, τσίπουρο και κρασά.
Και οι κάτοικοι ξεψάρωσαν και άρχισαν δειλά δειλά να τσιμπάνε και να πίνουν.
Μέσα σε δύο ώρες στην κεντρική πλατεία του χωριού γινόταν της Μαινάδας το κάγκελο.
Χορεύανε γυμνοί κρατώντας μπούτια (ψητά) στο αριστερό και μπούτια(ζωντανά) στο δεξί - εξ ου και το "δεν ξεύρει η αριστερά τι ποιεί η δεξιά", ο Διόνυσος ντυμένος παπαροκάς να χορεύει μέσα στο συντριβάνι, τα Σουβλοχίμ να φασώνονται με τη Δημαρχέσσα, ο Δήμαρχος να τραγουδάει καραόκε αγκαλιά με τον Πάνα "Καραπιπεριμ πιπερίμ πιπερίμ", οι κάτοικοι ταυτόχρονα να τρώνε να πίνουν και να μπαλαμουτιάζονται.. Χαμός σου λέω. Γέλιο, τραγούδι, φαϊ, χορός, σεξ, κεγαμώ τις φάσεις.
Και παντού γύρω η ιερά τσίκνα να αγκαλιάζει το πλήθος και να του απορροφά τον καημό, τη δυστυχία τους ρευματισμούς και την ποδάγρα.

Το άλλο πρωί τίποτα δεν ήταν το ίδιο.
Οι κάτοικοι ξύπνησαν χαρούμενοι, ευδιάθετοι και χωρίς κανένα σημάδι του τι είχαν περάσει τόσο καιρό.
Το χωριό, αγνώριστο.
To Άνω Χοιρομέριον μετά το πάρτυ

Και σε μια γωνιά στην άκρη του χωριού, ο Σουβλακέας, ο Πάνας και ο Διόνυσος, ροχάλιζαν ευχαριστημένοι και μακάριοι, γιατί για άλλη μια φορά είχαν γιατρέψει τον κόσμο από τα δεινά του, χωρίς να ζητήσουν κανένα αντάλλαγμα, πέραν από αυτό το τεράστιο χαμόγελο που ήταν ζωγραφισμένο στα χείλη των κατοίκων.

Εδώ τελειώνει η ιστορία της πρώτης Τσικνοπέμπτης.

Ευοί Ευάν αδέλφια.
Να στε καλά



Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Ένα κοινωνικό μήνυμα



Πολιτιστική σύγκρουση ιδεών.

Όταν οι άλλοι μαντρώνουν τον κόσμο μέσα σε χιλιάδες απαγορεύσεις και περιορισμούς, εμείς νουθετούμε με σκοπό την απελευθέρωση σώματος και πνεύματος αλλά και τη διατήρηση της υγείας μας.

Προφυλακτικά Souvlaki Magnus
Σε 5 εκρηκτικές γεύσεις
Πίπα γύρο
Πίπα σουβλάκι
Τυροκαυτερή
Τζατζίκι
και ηφαιστειακή έκρηξη με πάπρικα-barbecue

Εντζόι !

Y.Γ : Μετά από σχετική αίτηση του φίλτατου Latecomer επεξεργάζομαι την ιδέα να κυκλοφορήσει η σειρά προφυλακτικών μας σε γεύσεις προσαρμοσμένες σε τοπικές σπεσιαλιτέ, με πρώτη στη σειρά τη γεύση "Κρέπα Τζε" (προελεύσεως Ιωαννίνων, με εξευρωπαϊσμένη χροιά όμως). Η γεύση "Κρέπα Τζε" μάλλον θα έχει γεύση κοντοσούβλι πρόβειο, γιαούρτι Δωδώνης και τσίπουρο.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Κρεσφόντης ο Όμορφος

Σήμερα η εκκλησία του Μέγα Σουβλακέα τιμά τη μνήμη (;;; δεν είμαστε και σίγουροι, δες παρακάτω)του Κρεσφόντη του Όμορφου, γνωστού γόητα της αρχαιότητας, με πάνω απο 6500 καταγεγραμμένες κατακτήσεις. Ο Κρεσφόντης ήτο μάστορας στο σουτζουκάκι το οποίο και εμπότιζε με ειδικά αφροδισιακά βότανα και κουτούπωνε τα κοριτσούδια. Σήμερα θεωρείται προστάτης της ν-απλής συνουσίας και της ερωτικής ορμής.
                 Ο Κρεσφόντης σε τιμητικό νόμισμα της πατρίδος του

Γεννημένος το 860 π.χ σε ένα χωριό της Θήρας, ήτο γόνος κτηνοτρόφων και σουβλατζήδων. Η Θήρα ήταν γνωστή για τα σουβλάκια της από τότε όπως και για τον τουρισμό της. Ο μικρός Κρεσφόντης λοιπόν, κυκλοφορούσε το πρωί στα βουνά σαλαγώντας κατσίκια με τον παππού Φερεκύδη και το απόγευμα έπιανε δουλειά στο κρατευτήριο "Η Καλλίπυγος Αφροδίτη" στο σημείο που και τώρα είναι τα αντίστοιχα σουβλατζίδικα των Φηρών.
Πρόσφατα ανακαλυφθέντες "κρατευτές" από την αρχαία Θήρα

Τους καλοκαιρινούς μήνες,το νησί τίγκαρε στις 18χρονες Μυκηναίες, Μινωϊτισες, Κυκλαδίτισες, ακόμα και γκρουπ με φοιτήτριες από τη Φοινίκη και ενίοτε την Αίγυπτο. Δεν ήταν σπάνιες και κάτι Ετρούσκες από Ιταλία μεριά, αλλά αυτές παραήταν χίπισες και οι ντόπιοι δεν τις γούσταραν επειδή δεν είχαν φράγκο.
Ο μικρός Κρεσφόντης λοιπόν, που ήταν και παιδί της πιάτσας, δεν άργησε να νοιώσει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα σε πολύ νεαρή ηλικία. Τόσος ποδόγυρος τριγύρω, δεν άντεξε το παιδί, έτσουζε και κάτι θηραϊκές μπύρες στη ζούλα από τον πατέρα του, να η ζέστη, να το αλκοόλ να αυτή η κουκλάρα η Μινωϊτισα, σε ηλικία 11 1/2 ετών ο Κρεσφόντης έγινε άντρας πίσω από το μαγαζί του μπαμπά, κάτω από τα σκαλάκια. Εκεί που σε 2600 χρόνια περίπου θα άνοιγε το Tithora. Από κει και πέρα ο μικρός γόης, έμαθε τα κόλπα και έγινε μάστορας. Και στον κρατευτή και στο καμάκι. Άλλωστε μην ξεχνάμε και την προφανή φαλλικότητα του σουβλακίου το οποίο μετατρέπεται σε εντονότατο σεξουαλικό υποννοούμενο την ώρα που διαπερνά την τρυφερή σάρκα του κρέατος.. 
Στα αρχαία Φηρά, ο Κρεσφόντης είχε το παρωνύμιο "σατυρίζων" και "διακορευτής". Αν ήταν πιο μπροστά τεχνολογικά μπορεί να τον έβγαζαν "Πυραυλοκίνητο" ή "Οδοστρωτήρα".Οι άθλοι του στο σουβλατζίδικο και στο "καμάκιον" ξεπέρασαν τα όρια της βουκολικής Θήρας και έφτασαν μέχρι την Αθήνα. Όταν είχε γίνει πλέον 18, η φήμη του κόντευε να φτάσει στην Κίνα. Ο τουρισμός στη Θήρα είχε ανέβει 1000% και το καλοκαίρι γινόταν πατείς με πατώ σε. Άρχισαν να ανοίγουν οι πρώτες μεγάλες δισκοθήκες, τα μικρά και άνετα "συναγελαστήρια" καθώς και οι Κυκεωνίες, μια και οι αρχαίοι το πρωί δεν έπιναν καφέ, αλλά κυκεώνα και έτρωγαν ακράτισμα. Και όλα αυτά ως αποτέλεσμα των υπερδραστήριων γεννετήσιων αδένων του Κρεσφόντη.
Γράφει ο ιστορικός της εποχής Φυστίκιος ο Αλμυρός :
"Την 1η Μουνιχίωνα (ο Μάιος ζώα αμόρφωτα) στη Θήρα ξεκινούσι τα Μεγάλα Κρατευτήρια. Ο κόσμος εορτάζει 7 μέρες και εφτά νύχτες με κρέας ψητόν, θηραϊκό ζύθο και χορόν. Εις τα περισινά Κρατευτήρια ο Κρεσφόντης ο Όμορφος κατόρθωσε να παραμείνει ξάγρυπνος για 7 μερόνυχτα, το πρωί ψήνοντας και πουλώντας σουβλάκια και σουτζουκάκια και το βράδυ συναγελαζόμενος με την αφρόκρεμα των επισκεπτριών της νήσου, πολλές φορές επιδιδόμενος σε συνουσία και βακχικάς καταστάσεις, με πλείστες όσες ταυτοχρόνως, παράλληλα ή κατά σειρά.Σύμφωνα με προχείρους υπολογισμούς ο Κρεσφόντης επώλησε πέρισυ 12500 σουβλάκια και εσυνουσιάσθη με περίπου 765 νεανίδας όλων των χρωμάτων και προελεύσεων. Προφανώς ο ερωτικός αυτός Κολοσσός είναι ευλογημένος από όλους τους Θεούς του Έρωτα που γνωρίζομεν, και ίσως από μερικούς που δεν γνωρίζωμεν, ακόμα ακόμα και από μερικούς που ξεπήδησαν εκ του Ερέβους σπεσιάλ ίνα τον ευλογήσουσι".
Η Θήρα σήμερα είναι γνωστή για τη φάβα και τις ληστρικές τιμές, αλλά τότε ήταν γνωστή για το σουβλάκι, τη μπύρα και τον Κρεσφόντη. Κατά ένα περίεργο τρόπο το μαγαζί της οικογένειάς του έκανε τρελλές πωλήσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα, έχοντας κατά 98% στην πελατεία του ωραίες γυναίκες. Αυτό σύμφωνα με τους ιστορικούς εξηγείται με πολλούς τρόπους. Η επικρατούσα εξήγηση είναι ένας συνδυασμός των δύο πιο "δεύτερων" : Ο Κρεσφόντης έριχνε στο μείγμα μπαχαρικών μικρές ποσότητες αιδοιοδιεγερτικού και έτσι όσες έτρωγαν από το κρατευτήριό του αισθανόντουσαν μια περίεργη θέρμη να τις κατακλύζει. Ήταν και εντελώς για εντελώς ομορφόπαιδο, ήταν γλυκομίλητος, αττακαδόρος και τζιμάνι, ε δεν ήθελε πολύ. Στενάζαν οι σωμιέδες. 
Ο θρύλος του είναι τόσο μεγάλος, που κυκλοφορεί ο μύθος πως ακόμα και η Αφρόδω του κατσε ένα ηλιοβασίλεμα στην Οία. Ως απόδειξη οι ντόπιοι χρησιμοποιούν κάποια βαθουλώματα σε μια πέτρα που αν έχεις λίγη φαντασία μπορείς να αντιστοιχίσεις σε δύο παλάμες ανοιχτές, δυό γόνατα παραπίσω και 10 αποτυπώματα από δάχτυλα ποδιού, παράλληλα σε αυτά ένα διπλό ωοειδές βαθούλωμα που προσομοιάζει με γυναικεία οπίσθια. Ο θρύλος λέει πως αυτά άφησε από πίσω της η Αφρόδω όταν την εβόλεψε ο Κρεσφόντης και πως όποια γυναίκα κάτσει εκεί πάνω και κουμπώσει καλά, έχει ιδανικές αναλογίες, ήτοι επιστημονικά "αβυσσαλέα κωλάρα".
Υπάρχει και ένας άλλος θρύλος που λέει πως για αυτές του τις ιδιότητες και για τη μαστοριά του στο σουβλάκι ο Σουβλακέας έδωσε στον Κρεσφόντη αιώνια νιάτα και σφρίγος και οτι ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά μας, χαλαρώνοντας την ατμόσφαιρα και προάγοντας το καλό πατροπαράδοτο σεξ χωρίς απαιτήσεις.
Για αυτό και σήμερα, κόντρα στις άλλες φλωριές των άλλων, εμείς ενθυμούμεθα τον Κρεσφόντη τον Όμορφο και σας προτρέπουμε να χαρείτε τη ζωή, τον έρωτα, τα ψητούρια και τα μπυρόνια.
Και αν φάτε κανα σουβλάκι και σας γυαλίσει ο Σουβλατζής, μπορεί να είστε πολύ τυχερές και να πετύχετε τον Κρεσφόντη τον Όμορφο...


Ιστορικό Υ.Γ : Το όνομα "Κρεσφόντης" μου κόλλησε χτες που έριξα ένα γρήγορο διαβασματάκι στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη. Αν θυμάμαι καλά ήταν και ένας από τους απευθείας απογόνους του Ηρακλή. Αυτά περί σύγκρισης με την πραγματικότητα.