Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Hangover - το manual

Πέρα από τις Χολυγουντιανές ταινίες και τα κλισέ τους.

Το παρον πιθανότατα λειτουργεί ως prequel στο "Ενα καλό μεθύσι", αν και όταν το γράψω βέβαια, και χρησιμεύει στο να σας βοηθήσει να επιβιώσετε το....επόμενο πρωινό .

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως την προηγούμενη νύχτα δοξάσατε τον Σουβλακέα τα μέγιστα τρώγοντας τον άμπακο και γινόμενοι παραλλήλως σταφίδα. Ισως, αν δεν φάγατε και πολύ, να κάνατε και τα απαραίτητα αεροπλανικά σας, ίσως να σας έφεξε γκομενικώς κιόλας, ίσως (πιθανότερα δηλαδή) όχι, τέλος πάντων φαγατε, ήπιατε, κάνατε ότι κάνατε και κοιμηθήκατε.

Μπρρρρρ. Δεν έχει ειπωθεί τυχαία πως ο Υπνος είναι αδελφός του Θανάτου. Και μην πιστεύετε τις ταινίες ή τη μαμά σας. Δεν χρειάζεται "να σου βάλουν κάτι στο ποτό" για να ξυπνήσεις κουδούνι και να μην θυμάσαι τίποτε ή σχεδόν τίποτε, ή έστω κάτι αχνές καταστάσεις που σε κάνουν να σηκώνεσαι έντρομος και να πάρεις τηλέφωνο αυτόν που θυμάσαι ώς τον "νηφάλιο της παρέας" (εισαγωγικά, εισαγωγικά) και να του πεις να σου πει τι στο καλο εγινε γαμώ την πουτάνα μου γαμω.

Προς το παρόν αυτά τα αφήνουμε για αργότερα και συνεχίζουμε, ή μάλλον αρχίζουμε να ξετυλίγουμε το manual του hangover.

1. Ανοιγει το ένα μάτι αργά επιφυλακτικά, κατόπιν ανοίγουμε και το δεύτερο. Το γεγονός πως χτες τα κοπανησαμε ελαφρώς παραπάνω από το κανονικό επιβεβαιώνεται  από εναν ισχυρό πονοκέφαλο, ανακατεμένο στομάχι και μια τρομακτική πίεση για κατούρημα. Πριν απ' όλα αυτα επιβεβαιώνουμε το πού είμαστε. Ειναι αυτό το δωμάτιό μου; Το σπίτι μου; Η πόλη μου; Εαν ναι (κατά κανόνα ναι δηλαδή), αρχίζουμε να εξερευνούμε το χώρο. Οσο πιο οικεία φαίνονται τα αντικείμενα γύρω μας, τόσο πιο εύκολα καταλαγιάζει ο πρώτος πανικός. Εαν ξυπνήσαμε σε ξένο σπιτι χαλαρώνουμε για ένα πενταλεπτο πριν κάνουμε οτιδήποτε. Έτσι θα φύγει ο πρώτος πανικός και θα μπορέσουμε να σηκωθούμε καπως πιο σίγουρα. Ειναι προφανές πως σε ένα χώρο που δεν ειναι δικός μας η πολυτέλεια της αβεβαιότητας κινήσεων μικραίνει. Αρχικά όμως κοιτάμε το άμεσο περιβάλλον. Ειναι κανείς άλλος εκεί και κοιμάται μαζί (καταλαβαινόμαστε ε;) ή έστω "παράλληλα" με μας;

Πιθανότητες:
* Μια πλαστική λεκάνη. Η εσείς ή η γυναικα/φίλη/φίλος/διπλανος άγνωστος είδε πως ειναι πιθανο να ξεράσετε,σας γύρισε μπρούμυτα και την έβαλε από κάτω. Πιθανότητες καλές. Τώρα πως εσεις ξυπνήσατε ανάσκελα και η λεκάνη είναι στα πόδια σας, τρεχα γύρευε.
* Σουπερ ουάου γκομενάκι που καβατζώσατε χτες όντας λιώμα στο μεθύσι. Σοβαρά τώρα. Οι πιθανότητες γι αυτό είναι περίπου μηδέν εις την νιοστή αλλά το βάζουμε για...ισορροπία, αν και σίγουρα εμείς εδώ έχουμε να πούμε κάτι χαριτωμένες ιστορίες (που χρησιμεύουν κυρίως σαν εξαιρέσεις για να εξηγούμαστε. Το ότι όντας πιωμένοι νιώθουμε πιο κουλ, σεξυ, ψηλοί, γαμάω κτλ δεν σημαίνει πως ο υπόλοιπος-και πιο νηφάλιος- κόσμος συμφωνεί μαζί μας)
* Χοντρομπαζοπατσαβούρα που μπροστά της η Βασιλειάδου μοιάζει καλλονή που καβατζώσατε χτες όντας λιώμα στο μεθύσι. Πιθανότητες αυξημένες
* Η γυναικα/φιλη σας κτλ. Πιθανότητες αβέβαιες. Αμα πίνετε τον κώλο σας σε καθημερινή βάση δεν θα σας κρατήσει για πολύ
* Ο Βαγγέλας με το τσιγκελωτό μουστάκι και τα ρόζ εσώρουχα. Εχουμε πρόβλημα! Αποτανθείτε σε κανένα σύλλογο Α.Α. ή κάτι τέτοιο, εκτος και αν σας αρέσει οποτε....
* Ο κολλητός με τον οποίο τα πινατε και λιποθυμήσατε παρέα. Συνήθως δεν ειναι και τόσο gay, ειδικά αν δειτε πως και οι δύο φοράτε ακόμα έως και τα παπούτσια σας.


2. Σε κάθε περίπτωση τα περι σεξ μάλλον είναι δύσκολα, οποτε στην παρούσα φάση είναι αδιάφορο διπλα σε τι ξυπνήσατε αρκεί να μην έχει χόμπι την τελετουργική κοπή και τηγάνισμα μαλαπέρδας ή τη θυσία μωρών ή κάτι τέτοιο. Μην αγχωθείτε και μην νιώσετε άσχημα για τίποτε - ακόμα. (ακόμα και αν έχει συμβεί κανένα ατύχημα ακράτειας το βράδυ, δεν είναι ακόμα η ώρα να ασχοληθείτε με αυτό, κινδυνεύουν να σας πιάσουν τα ψυχολογικά σας).
Πιθανότατα είστε ακόμα υπό την επήρεια αυτων που καταναλώσατε οπότε το τόσο θα φαίνεται τουλάχιστον τοοοοοσο. Από το να τρελαθείς με ότι τελος πάντων έγινε, προτίμα να αφήσεις λίγο την λογική παραπέρα, βολέψου με τα ενστικτα-συνήθειες αυτοσυντηρησης (σαν αυτες που προτείνουμε εδώ. Αν τα κάνεις ψυχαναγκαστικά 2-3 φορές μετά γίνονται ένστικτο) και ξαναφερε την λογική στο προσκήνιο αργότερα (ίσως και αρκετές ώρες αργότερα, ανάλογα του τι έχουμε πιει)

Το πρώτο μας μέλημα  είναι να επαναφέρουμε το σώμα μας και το μυαλό μας σε μια κατάσταση όπου να μπορεί να διαχειριστεί τον εαυτό του και τον κόσμο.

3. Σηκωνόμαστε. ("ωωωωωχχ!"). Πηγαίνοντας για το επείγον κατούρημα που λέγαμε ρίχνουμε κλεφτες ματιές στον υπόλοιπο χώρο/σπίτι/δωμάτιο/διάδρομο/πεζοδρόμιο/κτλ αν είναι κανένας άλλος εκεί η αν λείπει κανένας/τίποτα (συνήθως όλα ειναι ΟΚ, είδες που αγχωνώσουνα;). Η ακαταστασία προς το παρόν (τουλάχιστον) δεν μας νοιάζει. Αν το σπίτι είναι ξενο δεν μας νοιάζει παρά μόνο η χαρτογράφηση 2 σημείων. Τουαλέτα-κουζίνα. Προς Σουβλακέα μην τα μπερδεψετε!

4. Πρόταση για την τουαλέτα: ΜΗΝ νιφτείτε, καταχρηστικά μόνο πλύνετε (αν μπορείτε) τα δόντια σας για να φύγει η ξινίλα. Η πολύ  επαφή με το νερό όταν ανακατεύεται το στομάχι δεν ειναι και το φόρτε μου.

5. Εδώ ειναι η  καλύτερη στιγμή για να δείτε τίποτε σημάδια από μελανιές, μαυρισμένα μάτια, κοψίματα από γυαλιά, λάσπες κτλ. Σε κάθε περίπτωση όμως που είμαστε αρτιμελείς δεν δίνουμε (ακόμα!) ιδιαιτερη σημασία σε λεπτομέρειες. Αν ΔΕΝ είμαστε αρτιμελείς:
α) έχουμε πεθάνει και τόση ώρα ασχολούμαστε με μαλακίες. Οι νεκροί δεν ζουν "μετά", οπότε σκάσε και ψόφα
β) ενδεχεται να υπάρχει ζήτημα και να χρειαστεί η παροχή βοήθειας. Εδώ το πράγμα κρίνεται κατα περίσταση. Η απλή μελανια δεν ειναι προβλημα, αλλά το σπασμένο χέρι είναι, σωστά; Σε καμία περίπτωση μην ξυπνήσετε κανέναν. Η βοήθεια ή οι συμβουλές μερικών μεθυσμένων στο hangover τους δεν ειναι και το άκρων άωτον της χρησιμοτητας. Εαν μπορείτε να σταθείτε/βαδίσετε το καλύτερο που έχετε να κάνετε ειναι να πάρετε τηλ ταξι/το 166 ή να πάρετε το λεωφορείο για κανα νοσοκομείο. Το καλό του πράγματος είναι πως αν συνειδητοποιήσετε το τραύμα η αδρεναλίνη και μόνο που θα βγάλει ο οργανισμός σας θα σας ξεμεθύσει περίπου αυτόματα.

6. Αν τέλος πάντων είστε καλα, στην συνέχεια η πορεία είναι μονόδρομος. Κουζίνα. Δεν ξυπνάμε κανέναν, δεν ξαναπέφτουμε για ύπνο, δεν τίποτα. Κουζίνα.

Παραλλαγές και επίλογές επί του δωματίου κουζίνα:

* Χαρντκοριές: Σφηνάκι με ποτό ίδιο με το κυρίαρχο της προηγούμενης. Αποδεδειγμένα δεν λειτουργεί μακροπρόθεσμα, μπορεί όμως να σε τσιτώσει για να προχωρήσεις στα επόμενα.
* Mainstream: Εχουμε το εξής πρόβλημα: Εκτος από την προφανή αφυδάτωση μιας και το αλκοόλ χρειάζεται πολλαπλασιες ποσότητες νερου για να καταβολισθεί/μεταβολισθεί/πωςτολένε, έχουμε και ένα ανακατεμένο και γεμάτο με υγρά στομάχι, διότι είναι πιθανόν στο τελειωμα να μην υπήρχε τροφη αλλά μόνο ποτό, έτσι δεν είναι;  Οι έμπειροι κάτι ξέρουν και ΠΑΝΤΑ τρώνε κάτι πριν πέσουν για ύπνο, ακόμα και μπουσουλώντας, ακόμα και όταν δεν μπορούν καν να μιλήσουν: έχουν εκπαιδεύσει έναν ξενύχτη σουβλατζή/φούρναρη (γεια σου φίλε Μάικ)/ οτιδήποτε ο οποίος μπορεί να βγάλει άκρη από τις μεθυσμένες ασυναρτησίες τους, μπορεί να τους μπουκώσει στο φαί και να αφήσει το θέμα "λεφτά" για την επόμενη. Τα δε υγρά που έχουμε στο στομάχι μας δεν είναι ακριβώς....νερό έτσι δεν είναι; Εδω να υπενθυμίσουμε πως οι λέουρες πίνουν νερό πριν, κατά τη διάρκεια του πιώματος, αλλά και μετά, και το συνηθέστερο αποτέλεσμα είναι πως γίνεσαι το ίδιο σκατά μεν, αλλά την επομένη τα πράγματα είναι σαφώς πιο αντιμετωπίσιμα
Οπότε:
* πίνουμε όσο νερό αντέχουμε (συνήθως όχι πολύ)
* Παράλληλα σαβουρώνουμε ότι είναι πιο εύκολο/ευκαιρο/αγορασμενο απο χτες από τα ακόλουθα: τυρόπιτες/ψωμι και τυρι/ψωμι και ψωμί/λουκάνικα/μπριζόλες κτλ. Η κρεατόλιγδα (βρωμικο, πιτογυρα, πιτσες κτλ) ειναι η καλύτερη συνταγή.  Μετά ασχολούμαστε με το θέμα καφές. Και αργοτερα με το θέμα βιταμίνες - φρούτα. Προς Σουβλακέα, όχι γλυκά.
* Midi mainstream. Ειμαι φοιτητής και δεν έχω τίποτα στην κουζίνα ουτε και λεφτα για ψωμί κτλ ή αν έχω δεν το σκέφτηκα ή δεν μπορώ γιατί ζαλίζομαι.Τουλάχιστον μπορείς να πιεις νερό ε;; Νερό λοιπον. Μετά καφέ. Ενδιάμεσα μια - δυο αναβράζουσες βιταμίνες Σου (οπως και δήποτε must για κάθε φοιτητικό και όχι μόνο σπίτι). Μετά νερό. Μετά 2ο καφέ. Ε, μετά μπορείς να βγεις για ψώνια, τι διάολο.

Αν υπήρχε συνκοιμώνενη-συνκοιμώμενος και έχει ξυπνήσει βάλτε τον να τα φτιάξει αυτή/αυτός. Εσεις έχετε πονοκέφαλο. Αν δεν έχει ξυπνήσει, μην γίνεστε γαϊδούρια και φτιάχτε δυο (ή και παραπάνω ανάλογα με τις προμήθειες και τα άτομα) μερίδες απο οτιδήποτε. Αν η συνκοιμώμενη/ος ειναι το μπάζο που λέγαμε παραπάνω, μην πτοείστε.  Ακόμα και τα μπάζα ξέρουν να φτιάχνουν καφέ (μη σου πω και ομελέτα) και δείχνουν κατά κανόνα λίγο φιλότιμο παραπάνω. Μην ανησυχείτε για τίποτα το οποίο μπορεί να σας ανησυχήσει. Αφήστε το (ακόμα) για αργότερα.



7. Φιλοσοφία. Στον δευτερο-τρίτο καφέ και πεντέξι τουλάχιστον τσιγάρα μετά αρχιζουμε να αφήνουμε σιγά σιγά τα ένστικτα και βάζουμε στο μυαλό δευτέρα, οποτε μπορούμε να αρχίσουμε να αναρωτιώμαστε, ντρεπόμαστε, ξυπνάμε τους αλλους, ωρυόμαστε, κάνουμε απόπειρα αυτοκτονίας ή μεγαλόστομες δηλώσεις ("εγώ δεν το ξαναβάζω στο στόμα μου" και τέτοια). Αυτό κατά κανόνα μας οδηγεί σε πολύ λιγότερες καταστάσεις ντροπής από ότι το να αρχίσουμε το μπουρου-μπουρου αμέσως με το που ξυπνάμε, διότι μιας και το μυαλό έχει πλέον ενεργοποιηθεί και δεν δρα σπασμωδικα και ενστικτωδώς το τόσο πλέον φαίνεται τόσο, άντε τοοσο, ίσως και τοσοδά αντί για το τοοοοοοσο που θα φαινόταν προηγουμένως. Τα πάντα είναι θέμα προοπτικής και να μην ξεχνάμε ποτέ πως ότι μαλακία και αν κάναμε το προηγούμενο βράδυ τουλάχιστον:
α) επιζήσαμε
β) δεν ηταν και τοσο πρωτότυπο τελίκά. Μεθυσμένοι υπάρχουν πολλοί και όλοι τις κάνουν τις μαλακίες τους. 

Και αν αρχισουν διαφοροι να σας λενε πως αυτοι ποτέ και τέτοια, πάλι δεν πειράζει διότι αυτοί ειναι:
α) ξενέρωτοι
β) μαλάκες
γ) και τα δύο
δ) απλά ψεύτες

8. Αν δεν είστε σπίτι σας χαιρετίστε και φύγετε, εκτός και αν κονομήσετε πρόσκληση για μεσημεριανό (μετά παρασκευής αυτου) και δεν έχετε άλλη δουλειά να κάνετε. Αν είστε σπίτι σας νομίζω πως οι επιλογές κυμαίνονται μεταξύ της ετοιμασίας για εργασία (ωωωωωχ), της παρασκευής μεσημεριανού (φοιτητιλίκι, όχι μαλακίες) του νέου , φυσιολογικού πλεον ύπνου, του σεξ με το γκομενάκι που λέγαμε ή με το έτερόν σας ήμιση ή στην χειρότερη της ευρέσεως μιας καλής ιστορίας ξεκουβαλήματος αν σας έκατσε γκόμενα μεν, δεν ήταν της πρωινής αρεσκείας σας δε.

9. Βεβαίως να θυμόμαστε πως και το αντίπαλο δεος έχει μυαλό και γούστο. Πιθανόν άσχημο για να έμπλεξε μαζί σας, αλλά κάτι έχει και με αυτό βολεύεται. Και μπορεί η αλκοολική άμβλυνση αισθήσεων και εντυπώσεων να ήταν αμφίπλευρη. Αν λοιπόν το σουπερ-ουάου και απίθανο γκομενάκι που χτυπήσατε χτες κόντρα στο νόμο των πιθανοτήτων και την απλή λογική, όταν ξυπνήσει αρχίσει να ωρύεται σαν την τρελή περί του τι μαλακίες κάνω και τετοια, εσείς χαμογελάστε και μην εξάπτεστε. Λογικά:
* Ειναι μικρή και ανώριμη ακόμα για να εκτιμήσει το τι καλό της κάνατε ! (τα καλα και συμφέροντα)
* Εχει το δημοκρατικο δικαίωμα να τσιρίζει αλλα μπορεί παρακαλώ να το κάνει χαμηλόφωνα φτιάχνοντας έναν καφέ γιατί έχω πονοκέφαλο;
* Μαλλον δεν έχει διαβάσει το παρον πόνημα, δεν κατέχει το savoir vivre του ποτού ή και τα δύο
* Πως κάνεις έτσι μωρή; Καλα έναν σμπούτσο ρίξαμε μην το κάνεις και ζήτημα!

4 σχόλια:

ESKARINA είπε...

Παρακαλώ, διευκρινίστε εάν και πότε κάνουμε την ερώτηση "Πως είπαμε ότι σε λένε;".

Συμβουλή για μεγαλύτερες ηλικίες (που δεν έχουν βάλει ακόμη μυαλό ή ίσως έχουν βάλει περισσότερο από όσο πρέπει)
Εάν μπορείς κάποιος το επόμενο πρωί να φάει όσα λες, έχει καλώς. Σε αντίθετη περίπτωση, μόνο φρυγανιές (η επιστημονική εξήγηση είναι ότι απορροφούν τα υγρά).

Zaphod είπε...

Δεν την κανουμε την ερώτηση

Λέμε καλημερα και το παίζουμε αδιαφοροι. Αν όταν φτάσουμε στον καφέ ακόμα δεν έχουμε παρει πρεφα τπτ, το ρίχνουμε στην κουβέντα τότε.

Ο φίλος μου ο Κ**** πάντως ,που έχει και το σχετικό γκομενικό ρεκόρ, σε τέτοιες καταστάσεις συστήνεται εκ νέου πρώτος και όλα καλά:)

Εγω ξερη φρυγανια δυσκολα μπορω να...

Πρόεδρος Α.Π.Ι. είπε...

EPIC!
Επίσης όταν δούμε τους χτεσινοβραδινούς νηφάλιους συλλέγουμε πληροφορίες για το τι μαλακίες κάναμε για να συμπληρώσουμε ενδεχόμενα κενά μνήμης.

Όσον αφορά το "πώς είπαμε ότι σε λένε" στην αρχή βολευόμαστε με τα κούκλα μου και τα μωρό μου και αργότερα πάμε για καφέ με φίλους (οι οποίοι έχουν ήδη κάτσει και εμείς φτάνουμε αργότερα) και μόλις κάτσει το πρόσωπο τότε λέμε: "Εεεεεε συστηθείτε εσείς, εγώ πρέπει να πάω τουαλέτα" και μετά ρωτάμε έναν από τους φίλους μας διακριτικά πως διάολο τη λένε!

Stefanos είπε...

Και έλα για πες στα παιδάκια τώρα ποιον έπαιρνες τηλέφωνο να σου πει τι κάναμε χτες βράδυ...(οκ στην Πάτρα)

ΕΠΟΣ. Θα συμπληρώσω αύριο. Τώρα πάω για καμιά μπύρα.
Μη φοβάσαι, θα είμαι κύριος.Παίρνω αυτοκίνητο..