Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Εκδόσεις Prophet Estarian, βιβλίο πρώτο

Φίλοι μου, πιστοί μου, πρόβ..εεεε λαέ μου,

Μετά από χρόνια προσπάθειας, δεκαετίες έρευνας και ατελείωτους κινδύνους, είναι γεγονός. Είναι γεγονός λέγω, οι εκδόσεις Prophet Estarian. Η νέα αυτή προσπάθεια θα φέρει κάτι πρωτοπόρο στον τομέα των εκδόσεων, μια και οι σκοτεινοί αντίπαλοι του Σουβλακέως μας κυνηγούν ανελέητα αιώνες τώρα, για να διαγράψουν από τη μνήμη των ανθρώπων το μεγαλείο του. Οι εκδόσεις μας, θα σας φέρουν αντιμέτωπους με την αλήθεια.Οι εκδόσεις μας θα σας αποκαλύψουν μυστικές αλήθειες που κανείς διαιτολόγος δε θα ήθελε να ξέρετε. Οι σκοταδιστικές-εξουσιαστικές φατρίες των χορτοφάγων που κρυμμένοι στα μυστικά βιολογικά θερμοκήπιά τους στις εύφορες κοιλάδες του Λίγηρα, και τις ατέλειωτες πάμπας της Χιλής, ιδρωκοπούν να μας αφανίσουν, να μας εκμηδενίσουν, ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΟΥΝ. Οι άθλιες όμως προσπάθειες των χορτοφαγικών αυτών εξαμβλωμάτων δεν θα περάσουν έτσι.
Σηκωθείτε από τους καναπέδες, τις ξαπλώστρες, τα σκαμπώ, τα χαλιά και τους μπιντέδες σας και παραγγείλτε ΤΩΡΑ, τα δύο πρώτα βιβλία των εκδόσεών μας.
Η αλήθεια δεν είναι εκεί έξω, είναι εκεί μέσα. Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε την πλέον φανταστική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που ξεπερνά την πλέον ουτοπική φαντασία; Είστε έτοιμοι να δείτε με τα μάτια σας μυριάδες εικόνες αποδείξεων, εκατοντάδες σελίδες κειμένων, δεκάδες χιλιάδων αρχαιολογικών ευρημάτων ανά την υφήλιο; Είστε έτοιμοι να γνωρίσετε από κοντά το μυστήριο του Μέγα Σουβλακέα;

Τηλεφωνήστε τώρα στο τηλέφωνό μας, το οποίο δεν σας το δίδω, αλλά σας υπόσχομαι μια εξ αποκαλύψεως αποκάλυψη αν κοινωνήσετε 127 σουβλάκια και 127 μπύρες.
Το βιβλίο της παρουσιάσεώς μας προσφέρεται στην εκπληκτική τιμή των 3.60 ευρών (όσο δύο πίττες με χοιρινό), με απίστευτα δώρα, ένα λαδωτήρι, μισό κιλό πάπρικα, δυό μπουκάλια παγωμένης μπύρας και ένα Μααλόξ για τη χώνεψη.


Βιβλίο πρώτο των εκδόσεων Prophet Estarian : Souvlochim, του Prophet Estarian




Η έκδοση αυτή αποτελεί μια κλωτσιά στα ισχνά πισινά των σκοταδιστών-χορτοφαγιστών που αιώνες, χιλιετηρίδες τώρα απεργάζονται αποτυχημένα σχέδια εξόντωσής μας. Γιατι πάντα έβρισκαν, βρίσκουν και θα βρίσκουν απέναντί τους, τους Σουβλοχίμ, τους θεϊκούς απεσταλμένους του Μεγάλου Σουβλακέα. Αιθέριες υπάρξεις από το στοιχειακό επίπεδο του αέρα και της φωτιάς, στοιχειακά πνεύματα θα έλεγε κανείς, φωτεινές αποτυπώσεις αιωνίων ψυχών στο ατελείωτο υφάδι του χρόνου, υπερβατικές και υπερδιαστατικές αντανακλάσεις συμπυκνώματος της Υπέρτατης Τσίκνας. Οι Σουβλοχίμ ζούν ανάμεσά μας, αόρατοι, αιθέριοι. Είναι η λάμψη στα μάτια μας όταν το γλυκοχάραμα μας ξυπνάει. Το χαμόγελο στα χείλη μας όταν δεν ξέρουμε γιατί χαμογελάμε. Είναι εκείνος ο συμπαθητικός άγνωστος που μας κοιτάει και γύρω του υπάρχει μια αδιόρατη λάμψη όταν τον κοιτάμε με την άκρη του ματιού μας. Είναι η αντανάκλαση του φωτός στην ψυχή μας και η θαλπωρή της αγάπης όταν νομίζουμε πως μείναμε μόνοι μας. Είναι η ασπίδα μας απέναντι στα ανορεξικά μοντέλα, τις ξερογκαγκανιασμένες χαζογκόμενες και τα βδελύγματα της χορτοφαγίας.

Σε αυτό το βιβλίο :

Προέλευση και γέννεση των Σουβλοχίμ : Πως ξεπήδησαν από την αιώνια αχλύ και την Υπέρτατη Τσίκνα

Η κατάβασή τους στη Γη : Μετά την αποπομπή των Σουβλοπλάστων από τη Σουβλαντάθ, οι Σουβλοχίμ αποστέλλονται από τον Σουβλακέα για να προστατεύουν και να καθοδηγούν την ανθρωπότητα, ώστε να βοηθήσουν την επιστροφή τους στας σουβλακέας μονάς.

Ιστορική πραγματικότητα – Αρχαιολογικά ευρήματα : Μυστικοί ναοί στην Παταγωνία, τριεδρικές πυραμίδες στο Αζερμπαϊτζάν, πεντάγωνα υπόγεια σπήλαια στο Παλέρμο, και φυσικά, στο κέντρο του κόσμου, στο στολίδι της γής, στην Ελλάδα μας, ο μεγαλοπρεπής ναός δωρικοκυκλαδικού ρυθμού στον Ισθμό της Κορίνθου (όπου μετά από χιλιετίες ακόμα ψήνουν σουβλάκια), ο λεπτεπίλεπτος μαρμαροφιλντισένιος ναός στη Λειβαδιά και το Χρυσελεφάντινο μαντείο του Λιανοκλαδίου.

Ιερά κείμενα,ιστορικές πηγές : Από τις Βέδες στο Τορά, από τον Γκιλγκαμές στον Οδυσσέα, από τον Ν’γκάλα Ουαντίγκουγκου στον Ηρακλή, από τη Βίβλο στη Θεογονία και από τον Dante Alighieri στον Christo Danti. Από τον ΝταΒίντσι στον Καρβέλα, από τον Λάϊμπνιτζ στον Πουανκαρέ, από τον Αρχιμήδη στον Κάντορ, από τον Καρδινάλιο Ρισελιέ στον Επίκτητο και πίσω, από τον Μαρκεζίνη στον Καρλομάγνο και από τον Σιμωνίδη στον Σουητώνιο. Όλοι στα κείμενά τους έχουν κρυμμένα, κωδικοποιημένα στοιχεία για την ύπαρξή τους. ΟΛΟΙ μιλάνε για αυτούς. ΜΕ αποδείξεις.

Τέχνη, λαογραφία : Ίχνη των Σουβλοχίμ στην τέχνη ανά τους αιώνας. Μελανόμορφα αγγεία, αγάλματα, οι τοιχογραφίες στα σπήλαια του Μπούγκου-Μπούγκου-Ία στη Μαλαισία. Απεικονίσεις στην ελληνιστική τέχνη. Πρωτοβυζαντινά και μεσοβυζαντινά μνημεία. Οι Σουβλοχίμ στη λαϊκή παράδοση του 1821 – τραγούδια της τάβλας και της ψητούρας. Τι κρύβεται πίσω από το οφτό αρνί της Κρήτης, τη γουρνοπούλα της Καλαμάτας και τα κοκορέτσια της Ρούμελης.


Όλα αυτά, εμπλουτισμένα με χάρτες, φωτογραφίες, απεικονίσεις, σχεδιαγράμματα, σε 985 ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ σελίδες ιλλουστρασιόν σε οικολογικό χαρτί με οικολογικά μελάνια.
Ξε-σηκωθείτε ΤΩΡΑ και παραγγείλτε! Η αλήθεια δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Η αλήθεια είναι αμείλικτη και είναι εδώ, ΤΩΡΑ!

Επαναστατική προκήρυξη



Η παρούσα προκήρυξη συνετάχθη με σκόπο την ενημέρωση του λαού για την έναρξη του Ιερού μας Αγώνα ενάντια στα καταπιεστικές συνήθειες της σύγχρονης κοινωνίας έτσι όπως τις έχουν επιβάλλει οι εργατοφάγες πολυεθνικές με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος στο βωμό του οποίου έχουν γίνει και συνεχίζουν ασύδωτα να γίνονται πολλές θυσίες.

Εμείς είμαστε η τροχοπέδη στην ξέφρενη πορεία των Αμερικανών πρακτόρων και των εταιριών τους.

Φέρνουμε τη ρήξη και την ανατροπή. Οι εξελίξεις θα ακολουθήσουν σα ποταμός. Γιατί να λέμε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που το περιορίζουν;

Αγωνιζόμαστε για φαΐ για όλους χωρίς διακρίσεις, μία σχάρα γεμάτη και μία ψησταριά αναμμένη σε κάθε Ελληνικό νοικοκυριό.

Αγωνιζόμαστε για την καθιέρωση της Τσικνοπέμπτης ως επίσημης αργίας- Εθνικής εορτής.

Αγωνιζόμαστε για την ανακήρυξη των Καλυβίων και της Βάρης ως Αγίων Τόπων, τη Μέκκα της θρησκείας μας.

Αγωνιζόμαστε για την ανακήρυξη του Γάλλου και άλλες τινές μπυραρίες όπου έχουν πέσει ένδοξα Οσιομάρτυρες εν Ψητώ Αδελφοί μας, ως μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην τρύπα του όζοντoς και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα ψυγεία πρέπει να δουλεύουν στο φουλ, γιατί οι μπύρες μας πρέπει να είναι παγωμένες. Δεν ανεχόμαστε ούτε βαθμό Κελσίου παρακάτω.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στους κερδοσκόπους που «βαπτίζουν» κρέατα εισαγωγής ως ντόπια, γι’αυτό το λόγο απαιτούμε την κατάργηση του Μυστηρίου της Βαπτίσεως.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ασυδοσία των Ουρί του Παραδείσου. Κανένας δεν επιτρέπεται να ουρεί στον Σχαράδεισο ή Σουβλαντάθ διότι η μπύρα εκεί δεν προκαλεί συχνοουρία και άλλα αρνητικά επακόλουθα. Η μόνη τσίκνα που επιτρέπεται να αρωματίζει το χώρο είναι αυτή των καλοψημένων κρεατικών.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στους χορτοφάγους. Αν ακολουθήσουμε το ρητό που λέει : «είσαι ό,τι τρως» τότε προτιμώ να είμαστε γουρούνια παρά βλίτα. Τουλάχιστον στην πρώτη περίπτωση, μπορούμε να ρίχνουμε και κάναν πήδουλο μέχρι να γίνουμε πανσέτες. Τα ζόμπι είναι ηλίθια που δεν είναι χορτοφάγα;

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην νηστεία- εγκράτεια που επιβάλλεται από άλλες θρησκείες με την υπόσχεση πως θα έχουν αφθονία αγαθών στη μετά θάνατο ζωή. Helloooooo. Είδαμε τι έπαθαν τα Σεραφείμ, τα Χερουβείμ και λοιποί άγγελοι εξάγγελοι που την πάτησαν πιστεύοντας στις φρούδες υποσχέσεις. Εδώ δεν έχουν ούτε φύλο, πως περιμέναν να τρώνε ο,τι θέλουν αν δε μπορούν ούτε να γαμήσουν.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στα λαχανικά που δημιουργήθηκαν από το Μεγάλο Σουβλακέα είτε για να διευκολύνουν το ζώο να κατέλθει εις τους στόμαχους ημών είτε για ντεκόρ σε πιάτα κρεατικών. Η βέβηλη παράλλαξη του αρχικού χαρακτήρα των σαλατών από συνοδευτικό, σε κυρίως πιάτο δε θα μείνει αναπάντητη.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην θρησκευτική εκμετάλλευση των αγελάδων. Στη δική μας θρησκεία η αγελάδες είναι Ιερά ζώα αλλά όχι όσο παραμένουν ωμές. Οι λατρευτικές μας τελετές τις περιλαμβάνουν μόνο ψημένες.

Συνθήματά μας στον Αγώνα :

Μία σχάρα κενή φέρεται εστρωμένη των μπριζολών

Νυν υπέρ πάντων ο φαγών

Το κοκορέτσι δε γυρίζει πίσω.
Ακολουθήστε μας.

Ε.Ο. Κόκκινη Τσικνοπέμπτη
17Σ

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Σουβλίβλος, Κατακλυσμός



(.... χαμένα αποσπάσματα της Σουβλίβλου, κατακαυθέντα ύπο την μήνιν των απίστων βαρβάρων. Δεν κατέχομεν λεπτομέρειες χρονολόγησης του συμβάντος ή της καταγραφής αυτού. Αι έρευναι συνεχίζονται)


Τω καιρώ εκείνο ο Σουβλακεύς ο Μέγας έτρωγε τον άμπακο και παρατηρούσε ήρεμος τα της γης. Και την γη παρατηρούσε ήρεμος ο Μέγας Σουβλακέας τρώγοντας τον άμπακο.

Εχοντας ξεκοκκαλίσει εν γουρονόπουλον και 2 κοντοσούβλια γύρευε κατιτίς χωνευτικό δια την πέψιν. Και για την πέψιν κάτι χωνευτικό γύρευε μιας και είχε φάει ίσαμε μια μαούνα.

Και ψάχνοντας εν τω κελάρι βρήκε βέλτιστον τσίπουρον, κρητικόν και ρακή καλούμενον. Και ρακη βέλτιστη βρήκε ψαχνοντας εις στο κελάρι.

Και ήπιε ίσαμε ένα υπερωκεάνειο ρακή και ερεύθει σφόδρα. Και σφόδρα ερεύθει έχοντας πιει ίσαμε ένα υπερωκεάνειο ρακή.

Και ένιωσε καούρες. Και καούρες ένιωσε.

Και είπεν ο Μέγιστος: "Ρε συ φέρε καμιά μπυρα να σβήσω την καούρα. Και κανένα φυστίκι. Άντε μην σας πάρει και σας σηκώσει". Και μπύρα μετά φυστικίων εζήτησε από το προσωπικό της ουρανίας σουβλοικίας.

Έχοντας πιει ικανή ποσότητα μπυρακίων ερεύθει και έπεσε ξερός για ύπνο, αμέσως αφού γέμισε το ποτήρι του για τελευταία φορά. Και γέμισε το ποτήρι του για τελευταία φορά και έπεσε για ύπνο, αφού πρώτα ερεύθει έχοντας πιει κανα δυο τελάρα μπυρίτσες.

Φεύ!

Φεύ.

Ονειρεύαμενος πιτσιρίκας στρουμπουλάς και σφιχτοκώλας εκινήθη εντός του ονείρου να τις πιάσει. Και εκινήθη να πιάσει τας ονειρικάς του οπτασίας οίτινες τον σαγήνευον εν τω ύπνω.

Και έγινε μαλακία και έχυσε το ποτήρι με την μπύρα. Και το ποτήρι με την μπύρα εχύθη και, α στο διάολο, καταλάβατε.

Και πίπτουσα η μπύρα από τη θεία τράπεζα έπεσε εις την γην. Και εις την γην έπεσε η μπύρα αφότου έκανε πουτάνα το θεϊκό τραπέζι.

Τρομοκρατημένοι οι κάτοικοι της γης δεν ήξευρον τι να σκεπτώσι μιας και η ποσότης που έπεσε έφτανε να πνίξει τον πλανήτη. Και τον πλανήτη ημπορούσε να πνίξει η πίπτωσα μπύρα και οι κάτοικοι, και τα λοιπά και τα λοιπά.

Και εγένετο κατακλυσμός μέγας. Και μέγας κατακλυσμός εγένετο.

Και οι άνθρωποι πνιγόντουσαν σαν τα ποντίκια. Και σαν τα ποντίκια οι άνθρωποι πνιγόσαντε.

Και πλήρης θεϊκής ακοής παρ' όλο το μεθύσι του, ο Σουβλακεύς τους άκουσε ευθύς. Και ευθύς ο Σουβλακές άκουσε τις κραυγές των δημιουργημάτων του γιατί μεθυσμένος μπορεί να ήταν αλλά όχι κουφός.

Και ξύπνησε.

Μόνο που είχε πονοκέφαλο και πήγε για έναν καφέ. Και για καφέ πήγε μιας και το κεφάλι του πόναγε σφόδρα.

Γυρίζοντας είδε την γη υγρή και βρεγμένη. Και είδε ο μέγιστος την γην να είναι τίγκα στην μπύρα.

Και απελπισμένος φώναξε. Και φώναξε απελπισμένος

"Ρε τι μαλακία έκανα!"

Μην γνωρίζοντας τι άλλο να κάμνει πήρε ένα καλαμάκι. Και εν καλαμάκι έλαβε, μην γνωρίζοντας τι δεον κάλλιον πράττειν.

Και βιαστικά ρούφηξε μια γερή τζούρα από την χυμένη μπυρα. Και από την χυμένη μπύρα μια γερή τζούρα ρούφηξε βιαστικά.

Και εγένετο θαύμα και τα ύδατα υποχώρησαν. Και τα ύδατα υποχώρησαν και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω τα ίδια και τα ίδια.

Και βλέποντας πως δεν καταστράφηκαν όλοι οι άνθρωποι αλλά μερικοί τυχεροί επέζησαν, τους ευλόγησε. Και ευλόγησε τους λίγους τυχερούς επιζήσαντες.

Και έκανε την μπύρα που είχε μείνει νερό. Και εις ύδωρ μετέτρεψε την εναπομένουσα μβύραν.

Και έπεσε για ύπνο. Και για ύπνο έπεσε.

Οι άνθρωποι μην γνωρίζοντας τι έγινε προσπαθούσαν να κατανοήσουν το συμβάν. Και το συμβάν ήτο ακατανόητο από τους ανθρώπους.

Τότε κάποιος μπαγλαμάς είπε πως τους τιμώρησε ο Θεός για τις αμαρτίες τους. Για τις αμαρτίες τους ισχυρίστηκε κάποιος μπαγλαμάς πως τιμωρήθηκαν.

Και οι άνθρωποι τον πίστεψαν. Και τον πίστεψαν οι άνθρωποι.

Και αυτό δεν ήταν κακό. Ήταν μαλακία.

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008

Το Σύμβολο του Ψήστεως


Το Σύμβολο του Ψήστεως

Πιστεύω εις έναν Ψητόν, στη σχάρα, Σουβλοκράτωρα, τσικνιστήν ουρανού και γης, χορτατών τε πάντων και αχορτάτων.

Και εις έναν Μπύριον γευστικόν ξανθόν, τον αφρογενή, τον εκ κριθαριού γεννηθέντα προ πάντων παγωμένον.

Φως εκ φωτός, Ψητόν αληθινόν, εκ Ψητού αληθινού, σφαγιασθέντα ου κατεψυχθέντα, ομοούσιον τω φαί, δι’ ου τα πάντα εγένετο.

Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν χορτασία, κατελθόντα εκ των οισοφάγων ημών και καταποθέντα μετά Οινοπνεύματος Αγίου και Άρτου καψαλισμένου τον εις σχάραν ψηθήσαν.

Συνοδευθέντα τε υπέρ ημών μετά πιατέλας Πιλάφου, και φαγωθέντα και ρευθέντα.

Και κατελθόντα εις τους στόμαχους και καθεζόμενον βαρέως ένεκα Παπρικός.

Και χωνευθέντα την τρίτην ημέραν κατά τας Γραφάς.

Και πάλιν ερχόμενον μετά πείνης βρώτας μόσχους σιτευτούς, ου της λαιμαργίας ουκ έσται τέλος.

Εις το Οινόπνευμα το Άγιον το Κρύον, των Ζυθοποιών το εκ του βαρελός εκπορευόμενον, το συν Κρασί και Ψητώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το καταβροχθήσαν υπό των προφητών.

Ες αεί καλοφαγίαν, καθολικήν και αποστομωτική Κρεατοβρωσίαν.

Ομολογώ εν Ρέψιμο εις άφεσιν αμαρτιών.

Προσδοκώ ξεροψήσιμο Πανσετών.

Και φαΐ του μέλλοντος αιώνος.

Αμήν.



Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Η Σουβλίβλος, Γέννεσις ΙΙ


Αρχαίο αντίτυπο της Σουβλίβλου, διασωθέν εκ βαρβαρικών χειρών


Γέννεσις Κεφ.2

(.... χαμένα αποσπάσματα της Σουβλίβλου, κατακαυθέντα ύπο την μήνιν των απίστων βαρβάρων. Λόγιοι υποθέτουσι πως στα αποσπάσματα ούτα, περιγράφεται η δημιουργία των Σουβλοπλάστων, του Σουβλάμ και της Γυρεύας, των γεννητόρων των ανθρώπων..)

Και την Τέταρτη ημέρα της Δημιουργίας ο Σουβλακεύς εδημιούργησε την Σουβλαντάθ, έναν παράδεισο επί σύμπαντος, όπου τα σουβλάκια δεν είχαν χοληστερίνη, το αλκοόλ δε μεθούσε και έρεε ελεύθερο, και αι γυναίκες διέθετον διπλό διαφορικόν και ετραβούσαν στην ανηφόρα. Εκεί, οι Σουβλόπλαστοι θα ημπόρουν να εχαζολογούν ολημερίς, να ελάμβανον μέρος εις πλείστα τσιμπούσια, και να επιδίδοντο εις γεννετήσιας πράξεις χωρίς αιδώ, αλλά όχι εδώ, λίγο πιο πέρα.

Και την Πέμπτη ημέρα της Δημιουργίας ο Σουβλακεύς απεφάσισε να αναπαυθεί, διότι ερχόταν Παρασκευοσαββατοκύριακον και επιθυμούσε σφόδρα όπως συμφάγει και συμπιεί μετά των κολλητών του.

Και ανέκραξε εις τον Κόσμο

«Σήμερον εστί ημέρα Πέμπτη, ημέρα ιερά. Τουτέστην θα συμμαζευτώμεν όλοι εντός του μεγάλου κεντρικού Σουβλατζίδικου της Σουβλαντάθ και θα ψήσωμεν μέχρι τελικής πτώσεως πλείστα κρεατικά, μέχρις η ιερή τσίκνα να πνίξει τους ουρανούς και τους πλανήτας. Απο τούδε και εφεξής η Πέμπτη θα είναι μέρα αργίας και θα ονομάζεται Τσικνοπέμπτη, καθότι κάθε Πέμπτη θα ψήνομεν τα κέρατά μας τα δίφορα.»

Και όλοι ήτο ευχαριστημένοι και υπερβολικώς χορτασμένοι. Και αυτό ήτο καλό.

Το Παρασκευοσαββατοκύριακο επειδή ο Σουβλακεύς ήτο κουρασμένος από το τσιμπούσι της Πέμπτης, εσκέφθη να οργανώσει και άλλα τσιμπούσια. Και αυτό ήτο καλύτερον.
Όμως όπως εις όλας τας περιπτώσεις, η χαζομάρα του ανθρώπου εκέρδισε εις το τέλος και του εκόστισε πικρά και πολύ.

Ο Σουβλάμ και η Γυρεύα καλώς επέρναγαν εις την Σουβλαντάθ και ειδικότερα ο Σουβλάμ που ετσάκιζε τόνους κρεατικών μετά μουστάρδας και πάπρικας και γιαουρτοσκορδίου και έπινε ως νεροχύτης. Στα διαλείμματα εβάτευε ποικιλοτρόπως την Γυρεύα, εξηγώντας της τι εστί σουβλίκοκο. Η Σουβλαντάθ αντηχούσε από τας πρωτόγονας ερωτικάς κραυγάς όπως «έλα μανίτσα να δεις τι σούβλα έχω γω», «Κεμπαπάκι Κεμπαπάκι τι ωραίο εκωλαράκι», «Αγόραρε θα καούν τα κάρβουνα, θα ανάψουνε οι θράκες», «Σκύψε σουβλισμένη» και τα ελοιπά και τα ελοιπά.

Όμως πνεύμα κακό, πνεύμα μιαρό, πνεύμα αμαρτωλό επαρακολούθην την ευτυχίαν και την άμετρον ευωχίαν των Σουβλοπλάστων. Κρυμμένη εις τας σκιάς των δένδρων, η Μεγάλη Εξαντλοδίαιτα επαραμόνευε και δολοπλοκούσε.

Ώσπου μέρα τινά, μεταμορφωμένη εις ανορεξικόν μονδέλον, και με τις κοκκάλες τις να προεξέχουσι εκ των λαγόνων της επλησίασε την Γυρεύα.

«Καλημέρα Γυρεύα», είπον η Εξαντλοδίαιτα

«Καλημέρα άρρωστο κοριτσάκι», απήντησε η Γυρεύα
«Άρρωστη; Moi; Τι λες καλή μου; Εγώ είμαι υγιέστατη, μέσα στη μόδα, μπορώ να φορέσω φορεματάκια γκέι μόδιστρων και δεν έχω κυταρίττιδα. Ενώ εσύ...»

«Εγώ ΤΙ;»

«Ε έχεις αρχίσει και σπας. Κοίτα λίγο τα μπουτάκια σου, κοίτα λίγο την όψην φλοιού πορτοκαλιού που αχνοφαίνεται εις τους γλουτούς σου»

Η Γυρεύα ετρομοκρατήθην. Ήξευρε ότι διαθέτει κορμάρα, αλλά η έμφυτη ανασφάλειά της επανηστάτησε με τη βοήθεια της Εξαντλοδίαιτας.

«Δεν έχω κυταρίττιδα και ο Σουβλάμ μου γουστάρει τα τρυφερά μου τα καπούλια» εψέλισσε αλλά άνευ σιγουριάς

«Τώρα τα λατρεύει. ΑΛΛΑ με τόσα μεζεδάκια που κυκλοφορούν στη Σουβλαντάθ, κανείς δε γνωρίζει πότε θα παρατήσει τα δικά σου τα καπούλια δια τα καπούλια κάποιας νεότερης και ομορφότερης Δαμάλας.»

Αυτό ήτο το τελειωτικό χτύπημα. Η Γυρεύα ετρομοκρατήθην.

«Και τι πρέπει να κάνω;» ερώτησε μυξοκλαίγοντας

«ΔΙΑΙΤΑ» ήτο η αφοπλιστική και με ένα τόνο θριάμβου απάντηση.

«Και πως γίνεται αυτό;»

«Ορίστε φάε αυτό, είναι μια ρυζογκοφρέτα. Θα τρώς μονο τέτοια, μαρούλια,βρύα και λειχήνες και θα πίνεις πολύ νερό. Και ο Σουβλάμ ποτέ δε θα κοιτάξει άλλη»

Και τότε η Γυρεύα έκανε το μοιραίο λάθος. Δάγκωσε τη ρυζογκοφρέτα

«Μα αυτό δεν έχει γεύση»

«ΝΑΙ αλλά δεν έχει και κυταρίττιδα!»

«Ε...Ε..εντάξει εντάξει...»

Οι δρόμοι τους εχώρισαν και η Γυρεύα πήγε να βρει τον Σουβλάμ, που κάπου εκεί θα ετελείωνε το μεσημεριανό του και θα ήθελε καναν πήδουλο πριν ξεραθεί ίνα φουσκώσει ασκιά ονειρευόμενος πήδουλους και σουβλάκια.

Όμως, φεύ! Αλί και τρισαλί, ο παντογνώστης Σουβλακεύς επαρακολούθη και εξεμαίνετο!

Ο ουρανός εσκοτείνιασε, τα φύλλα από τις μπανανιές κοκκίνισαν, τα χοιρομέρια εσάπισαν και οι θράκες έσβησαν. Μέχρι και αι μπύραι ζεστάθησαν και ο αγνός αφρός τους εχάθη.

Και φωνή μεγάλη αντήχησε εις την Σουβλαντάθ

«Σουβλάααααααααααμ. Τι ποιείς αχάριστο όν;»

«Χωνεύω τρισμέγιστε»

«Ελάτε και οι δύο αμέσως εδώ! ΤΩΡΑ»

Ο Σουβλάμ δεν ετρομοκρατήθη, δεν ήξευρε. Εσκούπισε λίγο γιαουρτοσκόρδιον από το σαγόνι του και εξεκινησε δια την αίθουσα του θρόνου.

Μετά από λίγο έφτασε, σχεδόν ταυτόχρονα με τη Γυρεύα.

Και ο Μέγας Σουβλακεύς εβροντοφώναξε :

«Σας έδωσα τα πάντα. Σας ηγκάλιασα και σας ηγάπησα. Σας εφέρθην ως στοργικός πατέρας και εσείς με επροδώσατε με το χειρότερο τρόπο!»

Ο Σουβλάμ έμεινε άναυδος, δεν ήξευρε περί τίνος επρόκειτο.

Όμως η Γυρεύα έσκυψε το κεφάλι ντροπιασμένη.

«Τα σουβλάκια δεν είχον χοληστερίνη. Η Κυταρίττιδα δεν υπήρξε ούτε ως ιδέα στα προσχέδια του κόσμου. Και ΕΣΥ Γυρεύα, τρώς ρυζογκοφρέτες;;;;;»

Σείστηκαν οι ουρανοί και άρχισε να βρέχει. Και η βροχή ήτο πικρή και άνοστη, ως φυτικόν τσάι.

Ο Σουβλάμ ανέκραξε εν μέσω λυγμών «Μωρή σαλούφα, μωρή τρώγλη, μωρη μουρλοκακομοίρα τι πήγες και έκανες;»

«Η Εξαντλοδίαιτα με έπεισε να κάνω δίαιτα γιατί μου είπε οτι αλλιώς θα γουστάρεις άλλα γκομενάκιαααααααααα» απήντησε κλαίγοντας η Γυρεύα.

«ΠΟΙΑ ΡΕ; Αυτη η σκελετωμένη πατσαβούρα που βόσκει λαχανικά και τέτοια; ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΜΩΡΗ ΒΛΑΜΜΕΝΗ; Θα λάβουμε τον πούλον τώρα δια τας μαλακίας σου»

«Δίκιο έχεις Σουβλάμ, ρυζογκοφρέτα εβρώσατε, τον πούλο θα λάβετε. Οξω από την Σουβλαντάθ. Οι πύλες της κλειστές εισί δια εσάς και τους απογόνους σας απο τούδε. Και θα μείνει στην Ιστορία ως η Άγνωστη Σουβλαντάθ και θα την εψάχνουσι απεγνωσμένα γεννεαί και γεννεαί των παίδων σας. Και τα σουβλάκια θα έχουν λίπη και χοληστερίνη, και οι μπύρες θα παχαίνουσι και θα προκαλούν δυσπεψία και κλανίδιον. Και το τζατζίκι σας θα είναι πικρό και με λίγο σκόρδο. Όσο για σένα Γυρεύα, οι κόρες σου θα πάσχουσι απο κυταρίττιδα άμα τρων κρέατα, και οι κώλοι τους θα μεγαλώνουν και θα διπλαρώνουν τα σαγώνια τους. Και θα είναι καταδικασμένες να κάνουσι συνεχώς δίαιτα, αφού αυτό επιθυμείς δια αυτάς. Και θα τη σταματούν μόνο όταν υπανδρευθώσι, οπότε και θα έχουν δέσει τον μαλάκα των και τότε θα γίνονται ως γουρούνια όπως αυτά που σφάζουμε εδώ δια τα σουβλάκια μας. Και οι γιοί σου θα βγάλουν τρίχες στα αυτιά και στο πρόσωπο, οι μπύρες θα συσσωρεύονται εις τας κοιλιάς των, και ο ιδρώτας τους θα μυρίζει σκόρδο και πάπρικα. Και θα ανησυχώσι εάν ικανοποιούν τας κορασίδας εις το σεξιον, και αυτές θα είναι ανικανοποίητες εκτός αν ηγοράζουν μηχανήματα που λειτουργούσι μετά μπαταριών. Και λίγοι μόνο θα σας ανέχονται και θα σας κάνουν έρωτα όλο τρέλλα. Και οι κόρες σου θα ηναγκάζονται να ηπανδρεύονδαι πλούσιους και ανάξιους γαμβρούς ίνα γεμίσουν το κενό εις τας κοιλιάς τους και εις τας ψυχάς τους, με Μανόλο Μπλάνικ και Λουί Βιττόν.

Τον πούλο ελάβατε, μαρς και όξω απο δω ζαγάρια»

Και οι Σουβλόπλαστοι απεπέμφθησαν εκ της Άγνωστης πλέον Σουβλαντάθ και εκατέβησαν εις την γην.

Και ο Σουβλάμ εκατέβαζε σε όλο το δρόμο καντήλια εις την Γυρεύα, και δεν υπήρχε ούτε μια καντινα της προκοπής στη διαδρομή, ούτε ένα καλοψημένο σουβλάκι, ούτε μια παγωμένη μπύρα.

Και ο Μέγας Σουβλακέας έκατσε εις τον θρόνον του, άνοιξε μια παγωμένη μπύρα, ήπιε και εδάκρυσε.

Και αυτό ήτο κακό.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

Τι πιστεύομεν

Λατρεύουμε τον Μέγα Σουβλακέα τον Τσικνιστή. Αναφορικά με την θεία ουσία και παρουσία του αναμένεται να ακολουθήσουν πολλές δημοσιεύσεις.

Όνομα της νέας λατρείας Σουβλακισμός (ή μονοσουβλακισμός), οι δε πιστοί σουβλακισταί αποκαλούμενοι.

Αγωνιζόμαστε: Πρωτευοντος εναντίον της πείνας στον κόσμο. Τουλάχιστον τρεις φορές την μέρα.

Βασικός εχθρός του Σουβλακέα, άρα και των πιστών του, είναι ο αντισουβλακέας, ο εκπρόσωπος του απόλυτου σκότους. Είναι τόσο σκοτεινός, άραχνος και μαύρος που δεν τον έχει δει κανείς. Η νύχτα είναι σκέτο καταμεσήμερο σε σχέση με τούτο το μασκαρά. Για χόμπι έχει να γεμίζει τα θεία εδέσματα με χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, συντηρητικά και περιττό λίπος, κάνοντας την Θεία αυτή Κοινωνία δηλητήριο για την υγεία του πιστού, αντί για το αιθέριο έδεσμα που κανονικά είναι. Ως επακάλουθο πολλές φορές επέρχεται η απαίσια εξαντλοδίαιτα η οποία και εξαναγκάζει τους πιστούς σε παρανοϊκές πράξεις.


Σαν πράκτορες του αντισουβλακέα επί της γης δρουν οι πασίγνωστοι διαβολικοί χορτοφαγίστες (ή χορτοφαγίστας, ή αντισουβλακιστές), οι οποίοι και δεν ημπορούν πλέον να γευθούν την θεία ένωση μιας και απέχουν των λατρευτικών συνηθειών των πιστών με αποτέλεσμα πεπλανημένοι να περιπλανιωνται μακρυά από το φως της Αλήθειας. Σαν αποτέλεσμα αυτού έχουν μια φυσική ροπή προς επαχθείς και απεχθείς πράξεις, ροπή την οποία και ο αντισουβλακέας εκμεταλεύεται κατά κόρον. Ο Χίτλερ ήταν χορτοφάγος.



Επί της γης ιεραρχία της Αγίας Σουβλακικής Εκκλησίας του Σουβλακέα του Μέγιστου:
( προς τα παρόν μιας και όσο το πλήθος των πιστών ανεβαίνει, τόσο θα μοιράζονται σουβλάκια και αξιώματα)

Θεόπνευστη Θεοκρατία:
  • Προφήτης Estarian, ο περίλαμπρος και μεγαλοπρεπής. Φωνή του Σουβλακέα επί της γής, κατασκευαστής και διαμορφωτής σουτζουκακίων, κοιλαράς, μερακλής και καλοφαγάς. Η όλη ιδεολογία μας προέρχεται μέσω αποκρυπτογράφησης των λόγων του αφότου έχει μεθέξει της θείας ουσίας. Πολλαπλώς.
  • Αρχιερέας (pontifex maximus) Zaphod. Part-time ερμηνευτής και full time παρερμηνευτής των λόγων του προφήτη, υπεύθυνος επί οικονομικών ζητημάτων, former president of our very own Galaxy.
  • Θαυματοποιος Humma. Θαυματολόγος και θαυμάσιος, ερμηνευτής των λόγων του προφήτη, παιδί για όλες τις δουλειες, εκπληκτικός μασκετμπολίστας και παιδί-λάστιχο. Ο μόνος που στο στήθος του προβάλλουν ενίοτε οι λόγοι του Σουβλακέα με ανάγλυφα, πυρωμένα γράμματα, δείγμα της αλήθειας των πιστευω μας.
Κεναί θέσεις: Ελάχισται.



Απόστολοι της δόξας του Σουβλακέα:
  • Ellie με κύρια απασχόληση την αναδίφηση ("αποκωδικοποίηση") της ιστορίας των λαών, έτσι ώστε να ανακύψει η πραγματική ανθρώπινη ιστορία κάτω από την Σουβλακική δόξα
  • Stellini η οποία και καλείται να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα "συνδυασμοί σουβλακίου μετα πιτας με σφηνάκια κίτρινης τεκίλας"
Κεναί θέσεις: Καμιά δεκαριά.

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008

Η Σουβλίβλος, Κεφάλαιο 1, Γέννεσις

Εν αρχή ειν’ η τσίκνα και η τσίκνα είναι η αρχή και ο Σουβλακεύς ο Τσικνιστής. Και εκ της ερεβώδους ασυγκρότητης τσίκνας εξεπήδησε αλαλάζων και σουβλακοφέρων ο Σουβλακεύς διασκορπίζοντας τας ευωδίας ανα το σύμπαν και φέροντας ξεροψημένα σουβλάκια ίνα χορταθήσονται οι μέλλοντες λιμοκτονουντες.

Και είπε ο Σουβλακεύς «γεννηθήτω φως», και εγένετο φώς και πάλι τίποτα δεν υπήρχε απλά μπορούσες να δείς καλύτερα.

Και είπε ο Σουβλακεύς «γεννηθήτω χοίροι για σουβλάκια, και κοτόπουλα και μοσχάρια για γύρο , και αρνιά για παϊδάκια και κεμπάπ», και εγένοντο αμέσως μεζεδάκια τετράποδα, και άνευ σοβαρού εγκεφάλου ίνα μη γνωρίζουσι ότι μοίρα τους εστί η σχάρα η καυτή.
Και είπε ο Σουβλακεύς, «γεννηθήτω ψησταριά», και εγένετο ψησταριαί και σχάραι και κάρβουνα εκ θυμαρίου ίνα αρωματισθήσονται τα λαχταριστά κρέατα

Και είπε ο Σουβλακεύς «γεννηθήτω πίτες και τζατζίκι και κρόμμυα και μπούκοβο και μουστάρδα και κρύα μπύρα και οίνος και τσίπουρον», και εγένοντο όλα αυτά τα θαυμαστά και αξιόλογα συνοδευτικά του αρωματικού καλοψημένου κρέατος

Και είπε ο Σουβλακεύς «γεννηθήτω αλατι και πιπέρι και ρίγανι και θυμάρι και δενδρολίβανον» και εγένοντο εις ριπήν οφθαλμού τα προσφιλή ούτα μπαχαρικά και μυρωδικάααααααααααα

Και ο Σουβλακεύς εκόλλησεν και εποίησε την κολλητή του την Σοφία εκ του μη όντος, εκ της τυρβώδους ροής του μυστικιστικού συμπαντικού υπερτζατζικιού, ίνα τον βοηθήσει να ολοκληρώσει την δημιουργίαν του.

Και η Σοφία εγεννήθη και ερώτησε τον Σουβλακέα «Τι θε ρε?»

Και ο Σουβλακεύς απήντησε «Ιδέες»

Και η Σοφία απήντησε «Ολα σωστά εποίησες αλλά τίς χορταθήσεται μετά των σουβλακίων και ξεδιψασθήσεται μετα των αλκοολούχων ποτών;»

Και ο Σουβλακεύς τότε ανεφώνησε «Αλί, όλα εν Σοφία τα ποιώ, πρέπει να δημιουργήσω δημιούργημα τρανόν και αξεπέραστον ίνα χορταθήσεται και ξεδιψάσεται μετα των εταίρων δημιουργημάτων μου. Γεννηθήτω ΑΝΗΡ» Και εγέννετο ανήρ, μπυροκοιλεύς και σουβλακοπεινών, και ο Σουβλακεύς ενέσταξε εν τη καρδία του τον άσβεστο πόθο δια παγωμένας μπύρας και ξεροψημένα σουβλάκια.

Και η Σοφία ανέκραξε και η φωνή της ηκούσθη ανά τους κάμπους και τα βουνά και τους λόγγους και την Κάτω Σουβλακιά Ευρυτανίας «Ω Μέγα Δημιουργέ Σουβλακέα, δε νομίζεις ότι κάτι λείπει ακόμα;»

Και το πανέμορφο πρόσωπο του Σουβλακέα εφωτίσθη από θεϊκή έμπνευση και ανέκραξε στεντόρεια « Γεννηθήτω πανηγυριτζίδικα συγκροτήματα, και πλαστικές καρέκλες, και φωτιστικά μανιταράκια και λαμπιόνια πολύχρωμα, και δαντελένιες παραλίες και γενηθήτω και καλοκαίρι ίνα ευφρανθήσονται οι πιστοί τα μάλλα!»

Και η Σοφία ξαναανέκραξε και εσκούντησε μετά του αγκώνος της τον Σουβλακέα «Πάλι κάτι λείπει τρισμέγιστε και τρισυπόστατε»

Και απήντησε ο Σουβλακεύς «Σωστά, δεν είμαι ακόμα τρισυπόστατος. Γεννηθήτω σαρξ εκ της σαρκός μου και καρδιά εκ της καρδίας μου και πείνα εκ της πείνας μου και μέτρο εκ του μέτρου και όλεθρος εκ του ολέθρου και έχω απωλέσει την μπάλα αλλά δεν ξέρω τι θα βγεί από το μίγμα». Και εξεπήδησε εκ του στήθους του η Γυνή, ζουμερόστηθη και καλλίπυγος, και πονηρομάτα και ετσαχπίνα. Κουνώντας τα στήθη της μπροστά στα αλλοιθωρισμένα μάτια του Σουβλακέα ανέκραξε ούτα και αμέσως ο Σουβλακεύς ανεγνώρισε ότι κάτι πήγε στραβά στη συνταγή : «Πάλι φαρμακώνεις βρώμικα παλιολιμάρη; Κοίτα τι μπυροκοιλιά έκανες! Τσακίσου πάμε σπίτι να ξεκινίσεις κοιλιακούς και αύριο εξετάσεις χοληστερίνης παλιοπρογουλάτορα».

Και η Σοφια εκάγχασε το κρυστάλλινο γέλιο της, και όλα ήταν καλά.

Ωδινες του τοκετού της δημιουργίας

Ο Zaphod, pontifex maximus του νέου δόγματος του Μέγα Σουβλακέα, αναχωρεί εις θεόσταλτην αποστολήν. Ο προφήτης του Souvlaki Magnus (ή Souvlakus Magnus, θα δείξει) μετά το θεόσταλτον όραμα έχει πέσει σε σιωπή. Ως νέα Πυθία πρέπει να την "ακούσει" πρώτα δια να (ανα)παράγει τα θεϊκά κελεύσματα. Κάνω λοιπόν την καρδιά μου πέτρα και το συκώτι μου τσιμέντο και οδεύω προς την γενικότερη κατεύθυνση του προφήτη με σκοπό να λαβω το φως της γνώσης των άφατων μυστηρίων του Μέγα Σουβλακέα και να το μεταλαμπαδεύσω στον κόσμο.....

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Εν αρχή ην το χάος

Η εκκλησία της πρώτης (απ' όσο ξέρουμε τουλάχιστον) open source θρησκείας είναι γεγονός.
Μεγάλα γεγονότα επίκεινται. Θεωρώντας την προφητική ιδιότητα του Estarian ως σαφέστατα θεόσταλτη (έτσι και αλλιώς δεν έχει πάνω από 1 καλή ιδέα/έτος και για φέτος (2008) το όριο το έχει ήδη περάσει) και με απαρχή την εξαιρετική ιδέα του, θεμελιώνουμε σήμερα την εκκλησία του Σουβλακέα του Τρισμέγιστου. Καθώς προείπα, ως ο πρώτος ιεραπόστολος της νέας θρησκείας, το δόγμα είναι open source οπότε οι ιδέες σας είναι ευπρόσδεκτες, όπως και το λινκάρισμα under GNU licence :)

Αναμένεται να αναρτηθεί η Γένεσις κεφάλαιο Α' μόλις ο παραληρηματικός προφήτης ξεμεθύσει.....